Anneler Günü’nde buruk bir anma
23 yaşında yaşamı elinden alınan üniversite öğrencisi Feray Şahin, ölümünün 6. yılında Anneler Günü’nde yine mezarı başında anıldı. Mersin’de ailesiyle birlikte kutlayacağı nice Anneler Günü hayali, 2019 yılında bir kurşunla son buldu. Annesi Aysel Şahin ve babası Bekir Şahin, kızlarının mezarına karanfiller bırakırken, gözyaşları içinde adalet arayışlarını yineledi.
“Kızımız toprağın altında, katil sokakta”
Aile, her Anneler Günü’nde olduğu gibi bu yıl da duygusal bir konuşma yaparak kamuoyuna seslendi. “Anneler Günü çocukların annelerine sarıldığı, mutluluğun paylaşıldığı bir gün olmalıydı. Ama bizim için artık sadece gözyaşı ve acı demek. Feray artık mezarda, katili ise dışarıda serbestçe dolaşıyor” diyen anne Aysel Şahin, hukuki sürece olan öfkesini de dile getirdi.
“Bu ceza değil, resmen ödül”
Feray’ın ölümüne sebep olan polis memuru F.B.A.’nın yalnızca 1,5 yıl tutuklu kalıp ‘iyi hal’ indirimiyle 5 yıl 3 ay hapis cezası alarak serbest kalması, aileyi derinden yaraladı. Anne Şahin, verilen cezanın adaletle ilgisi olmadığını belirterek “Bir kadının canı bu kadar mı ucuz? Katiline neredeyse ödül verildi. Biz gerçek adalet istiyoruz, sembolik cezalar değil” sözleriyle tepkisini dile getirdi.
“Feray ne ilkti, ne de son oldu”
Kadın cinayetlerinin dur durak bilmediğini ifade eden anne Aysel Şahin, bu ülkenin sokaklarının kadınlar için güvensiz olduğunu söyledi. “Feray sadece bizim kızımız değildi, onun gibi nice kadın sessizce hayattan koparılıyor. Biz bu acıyı yaşadık, başka anneler yaşamasın. Caydırıcı cezalar verilmeden bu ölümler bitmeyecek” diyerek toplumsal sorumluluğa dikkat çekti.
Babadan kararlılık mesajı
Baba Bekir Şahin ise adalet mücadelesinden vazgeçmeyeceklerini söyledi. “Kızımızın hayalleri yarım kaldı, biz ise adaleti aramaya devam edeceğiz. Bu sadece Feray’ın değil, tüm kadınların davası. Susmayacağız, unutturmayacağız” şeklinde konuşarak tüm kamuoyuna çağrıda bulundu.
Toplumun vicdanı yaralı: Sessizlik öldürür
Feray Şahin’in mezarı başında gerçekleşen bu anma, yalnızca bir aile dramı değil; aynı zamanda bir toplumsal yüzleşme çağrısıydı. Ailelerin acısı dindirilmeden, kadınlar için adalet tesis edilmeden, bu günler kutlama değil, yas gününe dönüşmeye devam edecek. Sessiz kalmak, bu vahşete ortak olmak demektir. İHA
