Kaç defadır şahit olduğum taziye yemekleri ile ilgili bir hususu dile getirmek isterim. Ölüm acıdır ve bir şekilde en sevdiğiniz birini toprağa vermişsiniz. Acılı ve üzüntülüsünüz. Hele bir de maddi sıkıntı çekiyorsanız bu durum acınızı ve kayğınızı iki kat daha artırmaktadır. Taziye başlar başlamaz acınızamı yanasınız yoksa taziye yemeği ve masraflarının nasıl karşılanacağınamı yanasınız!
Boğazından bir lokma ekmek geçmeyen acılı taziye sahiplerinin "Taziye yemeği" yapması ne kadar doğrudur? Bir yerlerin acıyorken acıkanların karınlarını doyurmalarını düşünmek caiz değildir. Kaldı ki Türkiye'nin neresinde olursanız olun bir veya iki saat içerisinde istediğiniz taziye ziyaretinde bulunabiliyorsunuz. Artık eskisi gibi ulaşım ve yol sorunu olmadığı için acıkmada söz konusu değildir.
Acılı taziye sahibinin yemek yapması için başkalarına borçlandığını veya bankalardan faizle para aldığını da biliyor ve duyuyoruz. Ne acı bir durum değil mi?
Ancak yakın dost ve akrabalar ile belediyelerin bu konuda sadece taziye sahiplerine yemek yapmaları uygun bir davranış olacağını söyleyebilirim.
Bu konuyla ilgili şahit olduğum bir hususu da sizlerle paylaşmak istiyorum; bir kaç yıl önce İzmir'de bir arkadaşımın dükkanında otururken belediye görevlilerinin yaklaşık yirmi kişinin yiyebileceği bir paket içerisinde lahmacun ve ayran getirdiklerini gördüm. Arkadaşım önce bu paketi almak istemedi ancak, ilgili görevliler karşıdaki kapalı olan dükkanı ve adresini işaret ederek, dükkan sahiplerinden birinin vefat ettiğini ve yemeği bu adresi vermelerini istediği için getirdiklerini bildirmeleri üzerine, arkadaşım o yemeği taziye sahibine vermek üzere aldı. Aslında bu davranış sosyal belediyeciliğin bir örneğiydi ve hoşuma da gitti.
Bunun dışında en sevdiğini toprak altına koyarken yemeği düşünmek veya yemek beklentisi içinde olmak cehalet ve gösterişten başka bir şey değildir.
Bu hususla ilgili ya kurumsal bir dayanışma olmalı veya taziye sahibine yük olan "Taziye yemekleri" kaldırılmalıdır artık!
