Adıyaman'da Bir Gün: Siverek'ten Gelen Umut 6 Şubat'ta yaşanan yıkıcı depremin ardından Adıyaman, yaralarını sarmaya çalışırken, Siverek Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Derneği'nden bir grup duyarlı insan, Adıyamanlı depremzedelerin yanına koştu. Hasan Baydilli'nin liderlik ettiği bu grup, Adıyaman'ın çadır kentlerine misafir oldu, depremzedelerle bir araya geldi. Adıyamanlıların yüce gönüllülüğü karşısında duygulanan grup, misafirperverliklerine şahitlik etti.
Kimsesizliğin Soğuğu Baydilli'nin izlenimlerine göre, Adıyaman'da güneş parlamasına rağmen insanlar bir başka soğuğu, kimsesizliğin soğuğunu hissediyordu. Ailelerini, evlatlarını, eşlerini kaybetmenin verdiği derin yalnızlık ve üşüme hissi, Siverek'ten gelen yardımseverlerin de yüreklerinde hissettikleri bir duyguydu. Bu soğuk, sadece fiziksel bir durumdan çok daha fazlasını ifade ediyordu; yıkılan binaların, viran olmuş sokakların ardında, enkaz altında kalan cesetlerle birlikte, bir şehrin yüreğindeki derin yalnızlığı ve çaresizliği simgeliyordu.
Duyulmayan Çığlıklar Yıkık dökük sokaklarda dolaşırken Baydilli, enkazın bir köşesinde, yıkık betonların üzerine yazılmış, "Duyulmayan çığlıklar duyuluyor şehrimin her sokağında 04.17" yazısını gördü. Bu cümle, depremin verdiği yıkımın ve çaresizliğin, aynı zamanda bir şehrin sessiz çığlıklarının simgesi haline gelmişti. Baydilli ve arkadaşları, Adıyaman'ın sokaklarında, bu sessiz çığlıklara tanık olurken, kendi yüreklerinde de aynı üşümeyi hissettiler.
Yalnız Bırakmamak Hasan Baydilli ve Siverek Kültür ve Sosyal Yardımlaşma Derneği'nin temsilcileri, Adıyaman'da yaşadıkları bu deneyimlerle, depremzedelere sadece maddi yardım değil, manevi destek de sağlamanın önemini vurguluyor. "Kimsesiz bırakmayın... Adıyaman'ı ve diğer deprem bölgelerini. Çünkü insanlar üşüyor, yaralı yürekler üşüyor kimsesizlikten..." diyerek, deprem bölgelerine yönelik yardım ve destek çağrısında bulunuyorlar.